نقش تنفس در خوانندگی و آواز

نقش تنفس در آواز

شاید بتوان گفت تمامی آموزش‌هایی که به استفاده از صدا مرتبط است،‌ با تنفس آغاز می‌شوند:

فن بیان، گویندگی، دوبلاژ، آواز و هر هنر دیگری که با صدای ما سروکار دارد،

‌نیازمند این است که تنفس مناسب منجر به سوخت رسانی درستی شود.

صدای پرقدرت، دلنشین و پر از احساس صدایی نیست که با نفس گیری طولانی یا خیلی پرحجم تولید شود. اتفاقا برعکس، با تنفسی کوتاه و خلاصه، اما از محل درستی انجام میشود.

تنفس درست باعث میشود تارهای صوتی از آسیب در امان باشند، حتی وقتی شما صدای خیلی بلندی تولید می کنید و یا به مدتی طولانی صحبت یا سخنرانی می کنید و یا آواز می‌خوانید.تنفس صحیح برای خواندن، باید با تمرین‌های درست و پیوسته، به شکلی در سیستم تنفسی ما هنگام خواندن و یا حتی صحبت کردن نهادینه شود که دیگر نیازی به فکر کردن به آن نباشد.همانند رانندگی که در آن نیازی به فکر کردن به گرفتن کلاچ و عوض کردن دنده نیست و به صورت ناخودآگاه انجام می‌گیرد.

نکته جالب توجه این است که:

ما در ابتدای زندگی خود، در زمان نوزادی این مسئله را به خوبی رعایت می کردیم. کاملا درست نفس می کشیدیم و به همین خاطر با وجود اینکه اندام صوتی کوچک و ظریفی داشتیم، اما حجم صدایی که تولید می کردیم بسیار زیاد بود و حتی با وجود اینکه گاها به مدت طولانی جیغ میزدیم و یا گریه می کردیم، دچار مشکل گرفتگی صدا نمی شدیم.

از این نکته به این نتیجه میرسیم که ما برای سوخت رسانی مناسب و استفاده درست از اندام صوتی خود برای خواندن، میبایست بازگردیم به دوران کودکی و تنفس طبیعی و غریزی خود را پیدا کنیم. شکل تنفسی که به مرور و بر اثر گذشت زمان با بزرگ شدن ما به دلیل استرس و روش زندگی ناسالم و کمبود حرکت و به دنبال آن، از دست رفتن نیرو و انرژی طبیعی ماهیچه های بدن و تحلیل رفتن یا کوتاه شدن آنها، جسم پرتحرک و متعادل کودکی به تدریج تبدیل به جسمی پر از تنش و نامتعادل در بزرگسالی می‌شود و سیستم تنفسی عوض میشود.

اولین گام در صداسازی آموختن تنفس صحیح است.

در تنفس صحیح، شکم نقش اساسی دارد. با هر دم شکم کمی جلو آمده باد میشود. در این حالت قفسه ی سینه و شانه ها حرکت نمی کنند. برای شروع میتوان از حالت خوابیده شروع کرد. در حالتی که به پشت دراز کشیده اید، سعی کنید بدن خود را کاملا آزاد کرده و در حالت بدون تنش و فشار در شانه ها، سعی کنید طوری نفس بکشید که شکم به سمت بالا حرکت کند. برای بازدم سعی کنید به آرامی هوای جمع شده را فوت کنید. آنقدر آرام که تخلیه ی هوای موجود حدود ۱۰ ثانیه طول بکشد.

با این تمرین میتوان شناخت اولیه و مناسبی از نحوه‌ی صحیح تنفس در آواز بدست آورد.

به این شکل تنفس، تنفس شکمی و یا دیافراگمی می‌گویند.

این گونه تنفس به جمع شدن حجم مناسبی از هوا قبل از دیافراگم گفته شده و در ادامه با کنترل درست، می تواند سوخت رسانی درستی برای تارهای صوتی و حنجره ی شما داشته باشد. اگر بتوانید به این شکل تنفس کنید و صحبت کنید، پس از مدت کوتاهی صدای شما کمی تغییر می کند و خیلی سریع واکنش اطرافیان خود را خواهید دید که چگونه تحت تاثیر قرار گرفته اند و از صدای جدید شما تعریف می‌کنند.

حال می توانید تنفس خود را دقیق و شمرده تر تمرین کنید:

در حالت ایستاده، وقتی کاملا شانه های آزاد و بدون استرسی دارید، پاها به عرض شانه باز است و دست ها کاملا آویزان هستند، طوری که شکم جلو آید مرحله ی دم را در ۴ ثانیه انجام دهید. باید به این شکل باشد که مرحله ی دم کمتر از ۴ ثانیه طول نکشد و بعد از ۴ ثانیه شما هرگز جای اضافه برای نفس بیشتر نداشته باشید. سپس در ۸ ثانیه تمام هوای جمع شده در شکم خود را خالی کنید. هوا زودتر از ۸ ثانیه خالی نشود و بعد از ۸ ثانیه مطلقا هوایی برای خالی کردن باقی نمانده باشد.

نکته مهم در این تمرین اینست که با اضافه کردن صدای حرف”س”در هنگام بازدم، می‌توانید دیافراگم خود را قوی کنید.

این روش در بین ورزشگاران ورزش های رزمی کاربرد دارد.

چرا که عضلات دیافراگم که در ورزشهای رزمی آن را “آبگاه” می نامند با تمرینات شکم قوی نمی شود.

از این رو در ورزشهای رزمی با استفاده از صدای حرف س در تمامی حرکت های انفرادی، به تقویت این عضلات می پردازند.شما نیز در هنگام بازدم با فشار زیاد ولی کنترل شده که به تخلیه ی هشت هانیه ای منجر شود، با صدای حرف س،‌ بازدم را انجام دهید.

می‌توانید انگشت یکی از دستان خود را روی دیافراگم خود قرار بدید تا وضعیت منقبض شدن آن را کنترل کنید.

عضله ی دیافراگم شما، زیر جناق سینه و بالای عضلات بالایی شکم می‌باشد.

نیاز نیست فشار بیش از اندازه ای در هنگام این تمرین وارد شود.حرف س به تنهایی کار لازم را انجام می دهد. به طور کلی تمامی تمرینات صدا سازی و آمواز میبایست در حالت بسیار آزاد و بدون استرس بدن انجام گیرد.به طور مثال:

در همین تمرین اگر عضلات گردن شما در هنگام بازدم، در حالت انقباض و استرس قرار داشته باشند، بعد از کمی انجام دادن این تمرین، گردن شما دچار ناراحتی و درد خواهد شد.

این موضوع نشان دهنده این است که تمرین به درستی انجام نگرفته است.

امیدواریم از خواندن این متن لذت برده باشید.

نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود را از طریق پل‌های ارتباطی سایت با ما در میان بگذارید.

شما همچنین می‌توانید از صفحه اینستاگرام ما بازدید کنید.

دسترسی به صفحه آپارات سلمان کردار